• २०८१ माघ १३
  • गजल



    एक एक जोडी दुइचार भयौं
    खाली ठाउँ थियौं आकार भयौँ

    यता छोप्दा उतातिर उघ्रन्थ्यो
    कैले छानो कैले आधार भयौँ

    नानीका रहरका पिपल उम्रन्थे
    आफूलाई नराखी गुलजार भयौँ

    बा आमा भएपछि घरबार भयौँ
    बचरा उडे घरको चौकीदार भयौँ

    Leave a Reply

    Your email address will not be published. Required fields are marked *

  • अन्य पठनीय सामाग्री